Δεν ήξερες; Δεν ρώταγες;

Μια εγκυκλοπαίδεια;
Ένα λεξικό;
Ένα αλμανάκ;
Μια ανθολογία;
Μια συλλογή κoινοτοπιών;
Ένα ποτ-πουρί;

Λίγο από όλα αυτά και πολύ περισσότερα στην στήλη
Δεν ήξερες; Δεν ρώταγες;
θα ενημερωνόμαστε με πληροφορίες που η περιέργεια σε ωθεί να τις μάθεις και που μπορεί να σου φανούν χρήσιμες κάποτε.......


Διάσημοι αριστερόχειρες;
Πρωθυπουργοί της Ελλάδας από τη σύσταση του κράτους μας;
Πόσους παντρεύτηκε η Ελίζαμπεθ Ταίηλορ; (7 η άτιμη. Δεν κρατήθηκα, σας το είπα).
Πώς θα εντυπωσιάσουμε την αγαπημένη μας, βρίσκοντας τι μέγεθος σουτιέν φοράει; (και πόσο «γνώστες» του θέματος είμαστε).
Αμαρτήματα και τιμωρία τους στην Κόλαση του Δάντη (για να δούμε και πού θα πάμε? αργότερα);
Όλο Ρώμη και Ρώμη ψωνίζουμε αλλά ξέρουμε τους επτά λόφους της;
Σύντομες φράσεις σε εβραϊκά, γαλλικά, γερμανικά αλλά και λατινικά (να εντυπωσιάσουμε και την παρέα? μέρες που είναι).

Σήμερα θα μάθουμε από πού βγήκαν μερικές φράσεις.

ΠΗΓΕ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗ
Στην αρχαία Αθήνα όταν γινόταν κάποια εχθρική εισβολή οι κάτοικοι για να γλιτώσουν πήγαιναν στο νησί της Σαλαμίνας(λεγότανε Κούλουρη λόγω του σχήματος της).

ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ
Όταν κάποιος σε μία συζήτηση μας λέει πράγματα με τα οποία διαφωνούμε ή μας ακούγονται παράλογα, συνηθίζουμε να λέμε: "Μα τί είναι αυτά που μου λες? Αυτά είναι αηδίες και πράσσειν άλογα!"..
Το "πράσσειν άλογα" λοιπόν, δεν είνα πράσινα άλογα όπως πιστεύει πολύς κόσμος, όπως τα μικρά μου πόνυ, αλλά αρχαία ελληνική έκφραση.
Προέρχεται εκ του ενεργητικού απαρέμφατου του ρήματος "πράττω" ή/και "πράσσω" (τα δύο τ, αντικαθίστανται στα αρχαία και από δύο σ), που είναι το "πράττειν" ή/και "πράσσειν" και του "άλογο" που είναι ουσιαστικά το ουσιαστικό "λόγος"=λογική (σε μία από τις έννοιες του) με το α στερητικό μπροστά. Α-λογο=παράλογο =>Πράσσειν άλογα, το να κάνει κανείς παράλογα πράγματα.

ΠΙΣΩ ΕΧΕΙ Η ΑΧΛΑΔΑ ΤΗΝ ΟΥΡΑ
Αυτή η έκφραση προέρχεται από την ιστορία, όπου οι Ενετοί είχαν πλοία, τα οποία έμοιαζαν με αχλάδες.
Αυτά πίσω έσερναν πιο μικρά πλοιάρια στα οποία είχαν τον οπλισμό τους και τα τρόφιμα. Έτσι οι Έλληνες όταν έβλεπαν τα πλοία έλεγαν πίσω έχει την ουρά η αχλάδα.

ΜΥΡΙΖΩ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΜΟΥ
Η φράση προέρχεται από την αρχαία τελετουργική συνήθεια, κατά την οποία οι ιέρειες των μαντείων βουτούσαν τα δάχτυλά τους σ' ένα υγρό με βάση το δαφνέλαιο, τις αναθυμιάσεις του οποίου εισέπνεαν καθώς τα έφερναν κατόπιν κοντά στη μύτη τους και μ' αυτό τον τρόπο έπεφταν σ' ένα είδος καταληψίας κατά την οποία προμάντευαν τα μελλούμενα.

ΤΟΥ ΕΒΑΛΛΕ ΤΑ 2 ΠΟΔΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙ
Οπως και πολλές άλλες φράσεις που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας έχει τις ρίζες της στο Βυζάντιο και ειδικότερα στο είδος τιμωρίας που επιβαλόταν στους νάνους που είχαν όλοι οι αυτοκράτορες. Τους νάνους τους είχαν για να τους διασκεδάζουν στα συμπόσια τους. Αυτοί ονομάζονταν «τζουτζέδες» και ασκούσαν μεγάλη επιροή στους αυτοκράτορες . Οι αυτοκράτορες τους είχαν φοβερή αδυναμία και ποτέ δεν τους χαλούσαν το χατίρι. Τους είχαν ως μυστικοσυμβούλους και κατάσκοπους.
Όμως όταν έπεφταν σε βαρύ παράπτωμα τρεις φορές, τιμωρούνταν κι αυτοί με μια περίεργη τιμωρία.
Τους έβαζαν τα δυο πόδια μέσα στο ίδιο υπόδημα και τους άφηναν να κυκλοφορούν, χοροπηδώντας. Η τιμωρία αυτή κρατούσε από τέσσερις μέχρι έξι μήνες. Στο τέλος, ο νάνος δεν μπορούσε να κρατήσει περισσότερο το αφάνταστο αυτό μαρτύριο και έπεφτε στα πόδια του αυτοκράτορα, για να του ζητήσει έλεος.
Έτσι από την περίεργη τιμωρία αυτή των νάνων στο Βυζάντιο μας έμεινε η φράση: «Μου έβαλε ή του έβαλε τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι».

ΑΥΤΟΣ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΥΣ
Στα χρόνια του Όθωνα, βρισκόταν σε κάποιο σοκκάκι στο Ναύπλιο η ταβέρνα της Μιχαλούς. Παραδόπιστη και εκμεταλλεύτρια, από τον καιρό που πέθανε ο άντρας της, είχε μια περιορισμένη πελατεία, που τους έκανε πιστωση για ένα χρονικό διάστημα, μετά το τέλος του οποίου έπρεπε να εξοφληθεί ο λογαριασμός. Αλίμονο σε κείνον που δε θα ήταν συνεπής, η Μιχαλού, κυριολεκτικά τον εξευτέλιζε.Ανάμεσα σε αυτούς τους οφειλέτες ήταν και ένας ευσυνείδητος, που του ήταν αδύνατο να βρει τρόπο να την εξοφλήση, γιατί δεν είχε εκείνο τον καιρό δουλειά. Μέρα και νύχτα γύριζε ο άνθρωπος τους δρόμους παραμιλώντας. Όταν κάνεις ρωτούσε να μάθει τι είχε ο άνθρωπος αυτός, απαντούσαν : « αυτός χρωστάει της Μιχαλούς ».

by S.